บทที่ 252 KINNPORSCHE 37 : กลับตาลปัตร (6)

“คุณคินน์จะขอโทษทำไมครับ ผมเข้าใจ แค่ทุกคนไม่ได้ลืมจริง ๆ แค่นี้ผมก็ดีใจแล้ว”

“กูเห็นมึงเหมือนน้องนะพีท มึงจะให้กูทำอะไร มึงบอกกูได้เลยนะเว้ย”

“ไม่ต้องหรอกครับ แค่ผมอาจจะขอลากลับบ้านสักเดือนนึง”

“มึงยังอยากทำงานที่นี่ต่อไหม? หรือถ้าไม่สะดวกใจ มึงจะให้กู...”

“ผมไม่กล้าทิ้งคุณหนูหรอกครับคุณคินน์ ผ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ