บทที่ 257 Special Vegas x Pete 10 (3)

ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่น้ำตาผมไหลออกมาจนหยุดไม่ได้ ก้อนเนื้อด้านซ้ายบีบรัดแน่นทั้งเจ็บทั้งหน่วง จนผมอยากจะปลดปล่อยออกมาให้มันจบให้มันสิ้นสักที ผมต้องเผชิญหน้ากับความอ้างว้างเพียงลำพังอีกครั้ง ผมต้องอยู่โดยไร้ซึ่งชีวิตชีวา เสียงร่าเริงยามเช้ามันยังคงดังก้องอยู่ในหัวเหมือนตอกย้ำความทรมานให้มันเพิ่มม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ