บทที่ 31 KINNPORSCHE 9 : เหนื่อย (5)

“ก็มึงมายั่วโมโหกูก่อนเอง”

“กูไปยั่วโมโหอะไรมึง! คนอย่างมึงไม่เคยโทษตัวเองหรอก

ไอ้ควาย!!!” ผมตอบกลับทันที ไอ้คินน์ที่ยืนอยู่ตรงโต๊ะก็สูดหายใจเข้าอย่างเหลืออดแล้วเดินมาหาผม

“กูบอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าคิดลองดีกับกู” จบประโยคมันก็กระชากผมเข้าไปหาตัวมัน ก่อนที่ผมจะตั้งตัวทันมันก็เหวี่ยงร่างผมจนล้มนอนหงาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ