บทที่ 72 KINNPORSCHE 17 : ตอกย้ำ (1)

“ไอ้คินน์” ผมพูดเสียงเบา มันเองกำลังล้างมืออยู่แต่สายตากลับมองผมผ่านกระจกก่อนจะเหยียดยิ้มขึ้นช้า ๆ

ผมยืนนิ่งอึ้งไปเกือบนาทีก่อนจะเรียกสติกลับมาแล้วรีบเบือนหน้าหนีไปทางอื่น พยายามก้าวขาที่แข็งให้มันเดินออกไปข้างนอกได้อย่างที่ใจคิด แต่แล้วมือหนากลับกระชากผมไว้ถึงแม้จะใช้แรงไม่เยอะมาก แต่ผมก็รู้สึกเส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ