บทที่ 80 KINNPORSCHE 18 : รู้สึก (4)

“อือออ” มันครางในลำคอเล็กน้อยก่อนจะผละออกจากผม แล้วเอนตัวไปพิงกับโขดหินทันที ตามันหลับนิ่งไม่แม้แต่จะมองสำรวจว่าผมพามาที่ไหน เหมือนตอนนี้มันตัดขาดจากโลกภายนอกไปแล้ว ผมปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีขาวของตัวเองออกเพราะมันเปียกชุ่มไปด้วยน้ำ และไม่ลืมที่จะถอดเสื้อยืดของไอ้พอร์ชออกด้วย เดี๋ยวได้เป็น

ปอดบวมตายอีก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ