บทที่ 85 KINNPORSCHE 19 : หลง (4)

“...”

“อย่าไป ถ้ากูไม่บอกให้มึงไป...ได้ไหม” ประโยคขอร้องแกมบังคับถ้อยคำของมันแฝงไปด้วยความเอาแต่ใจ แต่ประโยคเมื่อครู่ก็ทำเอาใจผมกระตุกวูบไปได้เหมือนกัน ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่มันโน้มหน้าลงมาจนริมปากของเราสัมผัสกันเล็กน้อย ผมยืนตัวแข็งทื่อทำอะไรไม่ถูก เกิดความสับสนมากมายในใจ

“ขอโทษ...” ความรู้ส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ