บทที่ 93 KINNPORSCHE 21 : หวั่นไหว (1)

แกร๊ก!

ผมที่เริ่มขยับตัวเล็กน้อยเพราะรู้สึกเหมือนมีเสียงรบกวน แต่ไม่ได้ทำให้หนังตาผมเปิดขึ้นเลย ผมซุกหน้าเข้าหาไออุ่นนั่นอีกครั้ง ทั้งกลิ่นและสัมผัสตรงหน้ายิ่งทำให้ผมเคลิบเคลิ้มแล้วยิ่งหลับสบายกว่าเดิม

“พอร์ช...พอร์ช...” เสียงเรียกแผ่วเบาพร้อมนิ้วที่สะกิดแขนผม ทำให้รู้สึกรำคาญและค่อย ๆ ลืมตาตื่นข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ