บทที่ 94 KINNPORSCHE 21 : หวั่นไหว (2)

“มึงออกไปเลย กูจะนอน!” ผมกลับเข้ามาในผ้าเหมือนเดิม แม่งเอ้ย! พวกมึงจะมองกูยังไงวะเนี่ย แล้วนี่เหมือนยิ่งพูด ผมยิ่งโดนพวกมันแซวยังไงไม่รู้ แล้วอีกอย่างนะไอ้เต็มมึงไปนับญาติกับพวกมันทำไม พูดจาสนิทสนมฉิบหาย เห็นแล้วหมั่นไส้!

“อย่าลืมกินขนมนะ เดี๋ยวเพื่อนกูเสียน้ำใจ” มันว่าน้ำเสียงระรื่น สักพักก็ได้ยิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ