บทที่ 96 KINNPORSCHE 21 : หวั่นไหว (4)

ก๊อก ก๊อก

แกร๊กกกก! ทันทีที่เสียงประตูเปิดออกผมรีบนั่งตัวตรงขัดสมาธิอย่างว่องไว พลางจ้องไปมองที่ประตูด้วยใจที่เต้นระทึก

“อ้าว...” ผมถอนหายใจออกมาเบา ๆ เมื่อเห็นใบหน้าที่ยิ้มกว้างพร้อมกับกระเช้าผลไม้อันใหญ่ เดินตรงมาที่เตียงผม

“ทำไมทำหน้าผิดหวังแบบนั้นละครับ” ไอ้เวกัสว่ายิ้ม ๆ ผมทำหน้าผิดหวังเหร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ