บทที่ 98 KINNPORSCHE 21 : หวั่นไหว (6)

“พรุ่งนี้เย็น ๆ เข้ามาหากูด้วย” ไอ้คินน์บอกผม สายตาผมลอบมองคนแปลกหน้า ที่เปิดระเบียงห้องแล้วเอาตัวพิงกับขอบประตูไว้พร้อมกับพ่นควันบุหรี่ออกมา ไม่บอกว่าสูบบุหรี่ได้วะ กูเครียดจะตายห่าจะได้สูบบ้างเนี่ย!

“เรียกหากูมีอะไร?” ผมหันไปถามไอ้คินน์พลางขมวดคิ้ว

“อ้าว มึงยังทำงานให้กูอยู่นะ กูก็มีงานจะสั่งม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ