บทที่ 130 EP43 #Veronica “ด้วยรักและภักดี” (1)

-Tay-

“เตลูก...กินข้าว”

“ครับแม่”

ผมที่นอนคว่ำหน้าให้อาหารปลาอยู่ก็ผงกหัวขึ้นมา แล้วมองบรรยากาศรอบ ๆ ตัว อย่างคุ้นตา คุ้นชิน และคุ้นเคย สุดท้ายแล้ว...กูก็มานอนบ้า ๆ บอ ๆ อยู่ข้างบ่อปลาคาร์ปเช่นเคย ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเหมือนดั่งคำกล่าวที่ไอ้พีทเคยพูดให้ผมฟังอยู่บ่อย ๆ นั่นก็คือ...

เราเหมือนจะมีท...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ