บทที่ 40 EP12 #Lisianthus “รักแรกที่ลืมยาก” (2)

“กลัวมากไหม” ไทม์เดินเข้ามาโถมกายเข้ากอดผมเอาไว้แน่น จังหวะนั้นเหมือนความรู้สึกกลัว โดดเดี่ยว เคว้งคว้าง มลายหายไปจนหมดสิ้น แม้ตัวไทม์จะเปียกแค่ไหน แต่ภายในใจกลับอุ่นวาบขึ้นมาเสียแบบนั้น ใบหน้าผมร้อนวูบ ตอนนี้ไม่มีความรู้สึกใด ๆ มาแทรกกลางระหว่างเราสองคนได้นอกจากความรู้สึกดีแค่นั้น ผมกอดไทม์กลับแล้ว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ