บทที่ 67 EP24 #Red Poppy “กำลังใจที่ไม่คุ้นเคย” (2)

“กูประชดมึงเข้าใจไหม ว่ากูประชด!!!” แล้วผมก็ลุกออกจากเก้าอี้ เดินไปผลักไอ้บ้าแว่นหน้ามึนที่มองผมด้วยสายตาโคตรจะว่างเปล่า

“ไม่เอาน่าคุณเต เมาแล้วนะครับ” จังหวะที่ผมจะผลักมันอีกรอบมันก็รวบมือผมไว้แล้วพยายามกดตัวผมให้ลงไปนั่งที่เก้าอี้ตัวเดิม

“แล้วยังไง ต่อให้กูกินให้ตายก็ไม่มีใครมาสนใจกูอยู่ดี” ไอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ