บทที่ 105 Chapter 105

[“คุณธามน่ะ...”]

เขามองเห็นสีหน้าเขินอายของอรนลินชัดเจนเต็มสมอง ปากได้รูปกระตุกยิ้ม เกิดความรื่นรมย์ในหัวใจขณะนั่งรอผลการรักษาคนเจ็บ จากนั้นหนึ่งชั่วโมง ชลวัสก็ได้ออกมาพักในห้องพิเศษ เขาปล่อยให้สาวน้อยพัลลภาเป็นคนดูแล และสั่งการ์ดดูแลด้านนอก ส่วนเขาจะกลับไปจัดการความน่ารักของเมียที่บ้าน

ชลวัสลืม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ