บทที่ 57 Chapter 57

ขาข้างหนึ่งถูกตวัดขึ้นพาดต้นขาแกร่ง ฝ่ามือใหญ่ไล้ลูบแผ่นท้องที่หดเกร็ง เลื่อนต่ำลงไปยังเนินอิ่ม ทำให้เธอตัวเกร็งด้วยการสอดแทรกความแข็งกร้าวเข้ามาในร่างกายและปลายนิ้วแข็งกวาดเกลี่ยตูมเกสรที่ไวความรู้สึกมากเป็นพิเศษ หลังถูกเคี่ยวกรำมาหลายชั่วโมง

“พี่ชล... หนูไม่ไหวแล้ว...”

พัลลภาท้วงเสียงแผ่ว

“พี่ย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ