บทที่ 62 Chapter 62

พัลลภานึกฉุนคนต้นเหตุ เขายอมให้เธอนอนตอนตีสามครึ่ง แล้วยังปิดนาฬิกาที่เธอตั้งไว้เจ็ดโมงตอนมันดัง ดีว่าเธอสะดุ้งตื่นตอนเจ็ดโมงครึ่งถึงมามหา’ลัยทัน แม้ต้องเหยียบคันเร่งจมเท้าก็เถอะ ส่วนเขาน่ะเหรอ หลับอุตุอยู่บนเตียง

น่าทุบแรง ๆ สักหลาย ๆ ที

พอได้เวลาเข้าห้อง อาจารย์ผู้สอนกลับเปลี่ยนจากเทสต์เป็นให้งา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ