บทที่ 104 จับปลาให้กินไม่สู้สอนให้รู้จักหา

เมื่อเจ้าสิบอนุญาตแล้วหนิงอันจึงได้อุ้มสุนัขตัวเล็กขึ้นมาพร้อมกับมองไปยังดวงตาใสแจ๋วของมันก่อนพูดขึ้น

“ต่อไปนี้เจ้าชื่อซินซินก็แล้วกัน ชอบหรือไม่” หมาน้อยตัวนั้นเห่าตอบท่าทางของมันดูไม่อ่อนแรงอีกแล้ว

เจ้าสิบเดินเข้ามาคลอเคลียลูกของตนพร้อมกับบอกเจ้าตัวเล็กว่านับจากนี้ให้เจ้าตัวไปอาศัยอยู่กับเจ้านาย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ