บทที่ 61
แต่เพิ่งในงานเลี้ยงนี้เองที่เฉินยูถึงรู้ว่า เขาก็ไม่ได้ไร้ศักดิ์ศรีเสียทีเดียว เขาก็รู้สึกอับอายได้ เพียงแต่เขาไม่สนใจคนพวกนี้ เขาต้องการแค่เงิน ให้เงินมาก็พอ จะเหยียบย่ำเขายังไงเขาก็ไม่สน อย่างไรเสียเขาก็ไม่มีความรู้สึกอะไร แต่ทว่าไม่อาจให้ใครมาเหยียบย่ำเขาต่อหน้าเสี่ยวเยี่ยน
เขาจะรู้สึกเจ็บปวด เข...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
19. บทที่ 19
20. บทที่ 20
21. บทที่ 21
22. บทที่ 22
23. บทที่ 23
24. บทที่ 24
25. บทที่ 25
26. บทที่ 26
27. บทที่ 27
28. บทที่ 28
29. บทที่ 29
30. บทที่ 30
31. บทที่ 31
32. บทที่ 32
33. บทที่ 33
34. บทที่ 34
35. บทที่ 35
36. บทที่ 36
37. บทที่ 37
38. บทที่ 38
39. บทที่ 39
40. บทที่ 40
41. บทที่ 41
42. บทที่ 42
43. บทที่ 43
44. บทที่ 44
45. บทที่ 45
46. บทที่ 46
47. บทที่ 47
48. บทที่ 48
49. บทที่ 49
50. บทที่ 50
51. บทที่ 51
52. บทที่ 52
53. บทที่ 53
54. บทที่ 54
55. บทที่ 55
56. บทที่ 56
57. บทที่ 57
58. บทที่ 58
59. บทที่ 59
60. บทที่ 60
61. บทที่ 61
62. บทที่ 62
63. บทที่ 63
64. บทที่ 64
65. บทที่ 65
66. บทที่ 66
67. บทที่ 67
68. บทที่ 68
69. บทที่ 69
70. บทที่ 70
71. บทที่ 71
72. บทที่ 72
73. บทที่ 73
74. บทที่ 74
75. บทที่ 75
76. บทที่ 76
77. บทที่ 77
ย่อ
ขยาย
