บทที่ 3 อุบัติเหตุ 1

หลังแต่งงาน อัยยะได้พยายามที่จะระงับอารมณ์ของเธอไม่ให้อาละวาด ผ่านไปได้แค่ครึ่งปี ความอดทนของเธอก็ถึงขีดจำกัด เธอเริ่มหวาดระแวงในตัวชายหนุ่มมากขึ้น เพราะตั้งแต่เธอแต่งงานกับเขา เขาไม่ยอมนอนกับเธอและไม่ยอมแตะต้องตัวเธอเลยสักครั้ง และจะพูดกับเธอเฉพาะเมื่อจำเป็นเท่านั้น เธอได้แต่คิดว่าเขายังคงรักผู้หญิงคนนั้น และนั้นเธอจะไม่ยอมเป็นอันขาด ถึงแม้ว่าเขาจะกลับบ้านตรงเวลา และพาเธอไปร่วมรับประทานอาหารกับพ่อของเธอในวันหยุดสุดสัปดาห์

หลังจากนั้น เธอก็เริ่มไปอาละวาดหญิงสาวทุกคนที่เข้าใกล้สามีของเธอ โดยเฉพาะอดีตแฟนเก่าของชายหนุ่มที่ยังคงทำงานในบริษัทของสามีเธอ เขาไม่ยอมไล่ยัยนั้นออก แถมยังปกป้องหล่อนตลอดเวลาเมื่อเธอไปอาละวาด นับวันอัยยะเริ่มอาละวาดหนักขึ้นเรื่อยๆ มันทำให้พวกเขาเริ่มทะเลาะกัน จากที่ชายหนุ่มกลับบ้านตรงเวลา กลายเป็นว่าเขาเริ่มจะไม่ค่อยกลับมานอนบ้าน ยกเว้นเมื่อเธอเริ่มขู่เขา เขาถึงจะกลับ แต่ชายหนุ่มก็ยังคงมารับเธอไปทานอาหารกับพ่อของเธอเมื่อถึงเวลา และหลังจากนั้นเขาก็แค่มาส่งและจากเธอไป

นี้ก็ผ่านมาจะเกือบ 2 ปีแล้ว นับวันชายหนุ่มที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีของเธอก็ยิ่งเย็นชาใส่เธอ พวกเขาแทบจะไม่ได้เจอกัน ยกเว้นว่าเขาจะมารับเธอไปทานข้าวกับพ่อของเธอเท่านั้น ในที่สุดเธอก็ถึงขีดสุดของความอดทน ดังนั้นการมาของเธอในวันนี้ จึงมาเพื่อจัดการกับยัยผู้หญิงที่เธอคิดว่าหล่อนจะมาแย่งสามีของเธอไป

"เพี้ยะ!" ฝ่ามือของเธอฟาดเข้าไปเต็มหน้าของหญิงสาวที่กำลังเดินบริเวณห้องโถงทางเข้าบริษัท หญิงสาวที่ถูกกระทำอย่างไม่ทันตั้งตัวบวกกับอาการตกใจที่เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันกับตัวเองขึ้น จึงไม่ทันป้องกันอะไรทั้งนั้น คอเรียวยาวของเธอก็ถูกมืออันทรงพลังบีบเข้ามาอย่างแรง เสียงหญิงสาวที่กำลังบีบคอเธอพูดตะคอกใส่หน้าของเธอ

"นี้มันยังน้อยไป กับการที่แกคิดจะแย่งสามีคนอื่น ฉันจะทำให้แกตายๆ ไปจากโลกนี้ซะ!!!"

"ยะ ยะ ยะ ทำฉะ ฉะ ฉะ ... ชะ ชะ ชะ ..." เสียงหญิงสาวที่ถูกบีบคอจนแหบแห้ง เสียงเธอเริ่มขาดหาย ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมาได้แบบเต็มแรง เธอพยายามแกะมือของคนที่กำลังจะฆ่าเธอ

ใช่แล้วละ การมาของอัยยะในวันนี้ คือ .... (ฉันจะทำให้แกหายไปจากโลกนี้ซะ ไปตายซะ นังผู้หญิงแพศยา) เสียงในหัวของอัยยะดังก้อง พร้อมกับมือที่บีบไปที่คอของหญิงสาวอย่างแรง

"ฮ่า ฮ่า ฮ่า ไปตายซะ!!!" เสียงหัวเราะของอัยยะดังออกมาอย่างลืมตัว

ก่อนที่หญิงสาวที่ถูกบีบคอจะสิ้นลมหายใจ มือใหญ่และหนา บวกกับพลังที่ส่งผ่านมา แกะไปที่มือของผู้ที่ก่อเหตุ และผลักหญิงสาวที่เป็นตัวต้นเหตุจนเธอล้มลงก้นกระแทกพื้น (ปั๊บ!!!) เธอร้องเสียงหลง และตะโกน

"โอ๊ย!!! ใครทำฉัน!!!" ก่อนเงยหน้าขึ้นมองที่มาของการกระทำนั้น

"อะ อะ อะ ลี!!" ชายหนุ่มที่มาถึงผลักเธอทันที พร้อมกับดึงหญิงสาวที่กำลังจะถูกผู้หญิงบ้าคนนี้ฆ่าตายมาไว้ด้านหลังของเขา เขาถามเธอ

"คุณคิดจะทำอะไร!!!?" หญิงสาวที่ยังคงนั่งอยู่กับพื้น พูดอะไรไม่ออก และพยายามจะยืนขึ้น แต่ถูกเขาผลักลงกับพื้นอีกครั้ง จากนั้นเธอก็ยืนขึ้นได้ พร้อมพูดออกมาแบบไม่สำนึกผิด

"อ๊ะ โอ๊ย!!! ลี คุณทำกับฉันอยากนี้ไม่ได้นะ ฉัน ฉัน จะฆ่ามัน มันคิดจะแย่งคุณไปจากฉัน" เธอต่อว่าชายหนุ่มที่ทำกับเธอ แต่เขากลับไม่สนใจเธอเลย

สิ่งที่หญิงสาวพูดออกมา มันทำให้ชายหนุ่มที่รู้สึกกับเธอไม่ดีมาตลอดมันเป็นระยะเวลาเกือบจะ 2 ปีแล้ว ความอดทนที่เขาอดกลั้นมันหมดไปโดยสิ้นเชิง

"แคก...แคก" เสียงไอจากหญิงสาวที่เพิ่งถูกช่วยจากการบีบคอดังขึ้น หลังจากได้รับการช่วยเหลือ เธอเอามือลูบคอของตัวเอง

"ไม่เป็นไรมากใช่ไหม" เสียงชายหนุ่มถามอาการหญิงสาว

เมื่อเธอได้ยินเสียงชายหนุ่ม เธอก็เงยหน้าขึ้นมอง เขาคือ !!

เธอเห็นเขาแล้วก็ได้แต่ยิ้ม แต่อาการเจ็บที่คอยังคงอยู่ และเสียงของเธอยังไม่กลับมาเป็นปกติ จึงตอบแบบไม่เต็มเสียง

"มะ ไม่ เป็นไรค่ะ ขอบคุณนะที่มาช่วยเรา" ชายหนุ่มไม่ได้ตอบเธอกลับ เขาหันไปบอกกับพนักงานที่กำลังมุงดูเหตุการณ์

"คุณ !! มานี้!!" ชายหนุ่มเรียกพนักงานอีกคนที่กำลังอึ้งกับเหตุการณ์

"ค่ะ!!?" เสียงพนักงานหญิงตอบรับเป็นเชิงว่าเรียกเธอใช่ไหม

"ผมเรียกคนนั้นล่ะ มานี้ พาเธอไปห้องพยาบาล" เขาชี้และเรียกตัวพนักงานหญิงที่อยู่ใกล้เพื่อให้นำหญิงสาวที่ได้รับบาดเจ็บไปที่ห้องพยาบาล และดูแลเธอ

"คุณอัยย์! ผมหมดความอดทนกับผู้หญิงอย่างคุณแล้ว! คุณมันแก้ไขนิสัยตัวเองไม่ได้จริง ๆ มากับผม!! เราต้องคุยกัน"

บทก่อนหน้า
บทถัดไป