บทที่ 90 โหยหาจนแทบคลุ้มคลั่ง (125%)

“นายครับ คนของเราโทร.มาบอกว่ามีเด็กสองคนมาป่วนอยู่ตรงหน้าประตูครับ” หลังจากขอตัวไปรับโทรศัพท์อยู่ตรงมุมห้อง วิกเตอร์ก็เดินกลับมารายงานเจ้านาย

“ทำไมไอ้พวกนั้นมันถึงไม่ไล่ให้เด็กกลับบ้านไป” พ่อหนุ่มจอมโอหังเค้นเสียงห้าวกระด้างด้วยความหงุดหงิดให้ลูกน้อง เรื่องแค่นี้ยังไม่มีปัญญาจัดการ

“ไล่แ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ