บทที่ 1097 แม่คุณยอมรับความผิดก่อน

เพเนโลพีคว้ากระดาษแผ่นนั้นและพลันนึกบางอย่างขึ้นมาได้ “อ๊ะ!”

“เป็นอะไรไป” เคลวินถาม

คาเมรอนก็มองไปที่เพเนโลพีอย่างงุนงงเช่นกัน

“ก่อนหน้านี้เราไม่ได้คุยกันเหรอคะว่าปอดของเคลวินมีเงา” เพเนโลพีเอ่ย “ผลน่าจะออกแล้วนี่นา ใช่ไหมคะ ทำไมไม่มีใครบอกฉันเลย ฉันเกือบลืมเรื่องนี้ไปแล้ว”

ทุกวันที่ผ่านมาเธอมีค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ