บทที่ 807 แม้คุณจะออกจากครอบครัววอล์คเกอร์

เคลวินหน้าบึ้งตึง

แซมบ่นพึมพำ “โธ่เอ๊ย หมอนี่มันซุ่มซ่ามชะมัด ฉันไม่อยากให้อยู่ใกล้เลย แค่เห็นหน้าก็แทบจะหายปวดท้องแล้วเนี่ย!”

เพเนโลพีหัวเราะงอหายอยู่บนโซฟาไปแล้ว

“ดีนะที่เคลวินเป็นผู้ชาย” แซมพูดต่อ “ไม่งั้นคงเห็นหมดแล้วล่ะ”

“นายคิดว่าฉันอยากมองนักรึไง” เคลวินสวนกลับ

“แต่นายก็มองไปแล้วนี่”

เค...