บทที่ 973 พิจารณาการมีลูกกับภรรยาของฉัน

เพเนโลพีทิ้งตัวลงบนเตียง ทับลงบนหน้าอกของเคลวินพร้อมกับหาวออกมา “ไปนอนกันเถอะ พรุ่งนี้เราต้องตื่นแต่เช้านะ”

“คิดจะนอนแล้วเหรอ”

เพเนโลพีตาสว่างขึ้นมาทันที ความง่วงหายไปครึ่งหนึ่ง “พรุ่งนี้เรามีเรื่องสำคัญต้องทำนะ” เธอบอก “อย่า... หักโหมเกินไปนักสิ”

“ใจเย็นน่า เราจัดการเรื่องของเราตอนนี้ก่อนก็ได้ พ...