สี่สัปดาห์ต่อมา

มาร์คกำลังถอดเฝือกให้ผม

ไม่มีใครเป็นผู้ชมการกลับมามีชีวิตอีกครั้งของขาผม มีแค่เราสองคน มาร์คคุกเข่าอยู่บนพื้นห้องพักในหอของเราพร้อมกับคีมตัดและมือที่มั่นคง หลักฐานชิ้นสุดท้ายของการบาดเจ็บหล่นลงบนพื้นพร้อมกับเสียงตุบตันๆ

ขาของผมโผล่ออกมา มันซีดเผือดและดูนุ่มนิ่มอย่างน่าประหลาด แต่มันก็กลับมาสมบูรณ์...