เสียงบี๊บ

มุมมองของอดัม

ผมตื่นแต่เช้า เช้ามากจริงๆ เช้ากว่าเวลาตื่นปกติของผมเสียอีก ซึ่งนั่นก็ไม่ธรรมดาแล้วนะ ถ้าเอเมอร์สันเห็นผมเดินเพ่นพ่านอยู่ตอนนี้ เขาคงเรียกผมว่าปีศาจแน่ๆ แต่เขายังหลับอยู่

มีแสงอรุณรำไรส่องผ่านหน้าต่างเข้ามา แทบจะถูกกลืนหายไปกับแสงจ้าของหลอดไฟฟลูออเรสเซนต์ในห้อง ของพวกนี้ทำผมปวดหัว แต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ