การรอ

มุมมองของอดัม

ผมตื่นนอนเวลาเดิมๆ...เช้าตรู่ อย่างที่เอเมอร์สันคงจะบอก ทั้งที่ผ่านไปเป็นชั่วโมงแล้วเสียงเขาก็ยังคงงัวเงียอยู่เลย

แสงแดดยังไม่สาดเข้ามาเต็มห้อง แค่บอกให้รู้ว่าข้างนอกสว่างแล้วจากแสงที่ลอดผ่านม่านเข้ามา บางทีนั่นอาจเป็นเหตุผลที่ผมยังไม่หงุดหงิดเท่าไหร่

ผมยกมือขึ้นมาจรดริมฝีปาก ฟันงับ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ