บทที่ 110 สะกดคำว่ารอจนขึ้นใจ

"ท่านอ๋อง ท่านเองก็ควรพักเช่นกัน บาดแผลพวกนี้ไม่ใช่น้อยๆ หากท่านเป็นอะไรไปอีกคน เวยเวยตื่นมา จะตำหนิพวกข้าเอาได้นะ" สวีซิ่วเอ่ยบอกกับคนดื้ออีกคน แม้ร่างกายจะเจ็บหนัก แต่ก็ยังตั้งตารอให้ซีเวยฟื้นขึ้นอย่างมีความหวัง

"ก็ได้ แต่ข้าขออยู่ตรงนี้ ข้างๆ นาง นางตื่นมาจะได้ไม่คิดมาก" สวีซิ่วได้ยินก็น้ำตาซึม ...