บทที่ 111 ตัดใจแต่ต้นลม

รถม้าส่งหมอเดินเล่นราวไร้เรื่องทุกข์ร้อน แต่หมอทั้งสองที่นั่งในรถนั้น กลับมิได้เย็นใจดังความอืดอาดของรถ ลู่หนิงอันเปิดม่านหน้าต่าง เอ่ยถามกับองครักษ์ผู้รับผิดชอบ

"องครักษ์จาง เดินช้าแบบนี้เมื่อไหร่จะถึงเล่า"

"เอ๋ ก็...ก็ไหนท่านบอกมีเรื่องจะคุยกับข้าอย่างไรเล่า"

"ก็เร็วกว่านี้มิได้หรือ ตรงนี้ศิษย...