บทที่ 117 ท้องนาดารางาม

"ช้าก่อน นี่มันดึกแล้วนะ"

"หือ? ไม่ใช่ยามเหม่าหรอกหรือ?" ซีเวยประหลาดใจ ก้มมองดูฟ้าตรวจดูดาว ไม่ปรากฏดาวประกายพรึกที่จะส่องสว่างในยามเช้า จึงทำให้นางระงับการจะออกไปทำนาเอาไว้ก่อน

"ไยเจ้ายังคิดแต่จะไปทำนาเล่า"

ซีเวยย้อนกลับมานึกตามคำพูดเขา ก็ยังหาคำตอบไม่ได้ นางรู้เพียงแค่ว่าต้องไปทำนา

"ไม่รู้สิ ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ