บทที่ 123 เหตุผลของต้นข้าว

"เวยเวย เจ้าลงกลอนประตูทำไม เปิดประตูให้แม่ที"

"ท่านแม่ ข้ายังอยากนอนต่ออีกหน่อย ไม่ต้องห่วงข้าอาจิ้งอาจูหาข้าวหายาให้ข้ากินแล้ว คงนอนยาวไปถึงพรุ่งนี้เลย ไม่สินอนไปถึงสายๆ เลยท่านไม่ต้องปลุกข้านะ" เสียงตอบกลับมาจากคนด้านในทำให้สวีซิ่วรู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อย

"เจ้าเป็นอะไรหรือไม่ เหตุใดเสียงเจ้าจ...