บทที่ 46 คือบ้าน

สองพ่อแม่น้ำตาคลอเมื่อได้ฟังคำบุตรี พวกเขาโล่งใจที่บุตรียอมยกโทษให้ นางโตขึ้นมากแล้วจริงๆ บ่าวสาวโอบกอด กอนจะจูงมือกันเร่งทำพิธีให้เสร็จสิ้น

ซีเวยเองก็ยืนมองดูบิดามารดางด้วยความปลาบปลื้ม แม้การกลับมาของพวกเขาครั้งนี้ จะไม่มีนางอยู่ด้วยแล้วก็ตาม

น้ำนองเอ่อท้นท่วมตา ซีเวยเงยหน้าขึ้นฟ้า ดังว่าจะเทน้ำ...