บทที่ 48 ลางสังหรณ์ของสตรี

ดวงตาคมวาวใส จ้องใบหน้าคมอย่างใส่ใจในความรู้สึก ร่างใหญ่ก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจยาว เขาคว้านางมานั่งบนตักแล้วกอดรัดนางเอาไว้แน่น มีเพียงความเงียบที่แผ่ปกคลุมไปทั่วตำหนัก ซีเวยเริ่มใจคอไม่ดีและเป็นกังวล ต้องเกี่ยวกับเรื่องที่เขาถูกเชิญไปเมื่อเช้าเป็นแน่ เพราะก่อนไปทุกอย่างยังดูเป็นปกติดี แต่ตอนนี้แม้น...