บทที่ 67 เจ้าจงภาวนาให้นางปลอดภัย

ฝ่ามือหนาตบฟาดไปที่ใบหน้าของฉีเหว่ยจนล้มหัวคะมำ ทุกคนในห้องนั้นก็ตกใจสั่นผวา ด้วยขวัญเสียจากการถูกทำร้าย

"เจ้าหาได้มีหน้าที่ในห้องนี้ไม่ ออกไป!"

เกินกำลัง ฉีเหว่ยมองจ้องที่ใบหน้างามฉ่ำฝนของเฟยเจินแล้วถอนใจ เขาทำได้เพียงส่ายหน้าเบา เป็นนัยยะบอกนางว่าไม่ควรคิดแข็งข้อต่อคนพวกนี้

"พวกเจ้าทุกคนจงฟัง จ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ