บทที่ 87 อนาคตที่มีท่าน

"เจ้าจะทำอะไร?"

"อ๊ะ!"

สองสายตาประสานกัน มือที่วางทาบอกเบาก็ยังคงวางอยู่เช่นนั้น ทำให้โปชางคิดไกลอย่างไม่ตั้งใจ

"มีอะไร!"

ซีเวย อดไม่ได้ที่จะหันกลับมามอเอง เมื่อเห็นภาพเช่นนั้น ก็อดที่จะหลุดขำไม่ได้

"ไม่ๆๆ เจ้าคิดอันใดของเจ้า ขาหาได้คิดเช่นเจ้าไม่"

"อันใดคือแปลว่าคิดเช่นข้า เจ้านั่นแหละที่ค...