บทที่ 92 รู้เห็นเป็นใจ

"ไยท่านยังกลับมาอีก ท่านไม่เห็นคำสั่งประกาศจับตัวท่านหรือ"

"เห็น แต่ข้าเป็นห่วงเจ้า"

ร่างหนากดใบหน้าฝังลงตามซอกคอนางและข้างแก้ม เขาสูดหอมนางราวกับว่าไม่อยากให้เหลือซากและกลิ่น

"ข้าไม่เป็นไร แค่ถูกกักบริเวณก็เท่านั้น ว่าแต่...ผู้ใดกันที่คอยเล่นงานท่าน จะใช่อ๋องเจ็ดหรือไม่"

"ไยเจ้าจึงคิดว่าเป็นเขา...