บทที่ 155

ตอนหลี่อวิ้นพาวั่นหลินเฉินมาถึงเรือนเล็ก ก็ไม่เจอเด็กสองคน ในใจรู้สึกโล่งอก แต่วั่นหลินเฉินกลับหายใจเข้า

พวกเขาไม่อยู่ที่นี่ ตัวเองใช้ความคิดมา กลับพบว่าพวกเขาไม่อยู่ที่นี่

หลี่อวิ้นไม่เห็นบนใบหน้าเด็กของวั่นหลินเฉินที่ขมวดคิ้วแน่นเหมือนคนแก่

เดิมคุณชายสามวั่นเป็นคนไม่เลว หากให้เวลาอีกหน่อย รอเขาโตข...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ