บทที่ 166

เขายกขาขึ้นเตียง ยื่นขาหนีบทำให้หลี่อวิ้นมาอยู่ในอ้อมกอดโดยตรง

“อาอวิ้น คืนนี้…”

อ้อนรักรึ

“ไม่ได้ พี่หย่วน เหนื่อยมากจริง ๆ วันนี้หางเหยียนซื่อจื่อมาคนหนึ่ง ยังมีองค์หญิงรั่วหรงมาคนหนึ่ง ข้ามีใจแต่ไม่มีแรง”

“แรงข้ามีพอ” ซวีชิงหย่วนฉลาดจับแค่ท้ายประโยค

“ยังไงก็ไม่ได้ พี่มีแรงพอก็เก็บไว้ อย่าคิดจะทรม...