บทที่ 192

พ่อของซวีฮุยปั้นหน้าอยู่ มองสีหน้าไม่ออก แม่ซวีฮุยเห็นหลานชายคนนั้นถูกอุ้มไป นี่ถึงอ้าปากร้องไห้เสียงดังขึ้น แล้วทุบตีโต้วซื่อ

“เป็นเจ้าคนดวงซวย เป็นเจ้าที่ทำให้หลานชายข้าตาย เป็นแกทำให้เขาตาย...”

ในใจโต้วซื่อเจ็บปวดทรมาน ปล่อยให้แม่ซวีฮุยทุบตัวเอง รู้สึกทุกกำปั้นที่ตีบนตัว ไม่รู้สึกอะไรสักนิด หัวใจ...