บทที่ 227

เถาจูสองขาคุกเข่าลงไปตรงหน้าธยานาจารย์

พระอาจารย์หวาหยวนประคองเถาจู “ดูกุศลผลบุญของนาง ก็คือตื่นมาแล้วก็ไม่เหลือเวลาไม่เท่าไหร่แล้ว”

มองหญิงที่นอนอยู่บนเตียง เห็นสีหน้าเธอซีดขาว หน้าตอบดูกระดูกนูนออกมาเป็นพิเศษ แม้ในตอนหมดสติยังคงขมวดคิ้วแน่น เห็นรอยย่นระหว่างคิ้ว ก็เดาได้ว่าคนคนนี้เป็นคนประเภทมักจะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ