บทที่ 267

แอบรู้สึกแสงอาทิตย์ส่องมา หลี่อวิ้นลืมตาก็เห็นปิงอวี้เลิกผ้าม่านรถขึ้นเบา ๆ ด้านนอกเป็นตลาดเช้า คนไม่มากนักแต่ดูคุ้นตาเป็นพิเศษ

“ถึงตำบลชิงหลงแล้วใช่ไหม” หลี่อวิ้นพูดเสียงเบา บนใบหน้ามีรอยยิ้มกว้าง

“เจ้าค่ะ ท่านนอนหลับไม่สนิทมาตลอดทาง กลับไปก็พักผ่อนให้เต็มที่สักหน่อย”

“ลำบากพวกเจ้าแล้ว ไปอีกหน่อยละ...