บทที่ 291

“กลัวบนตัวเปื้อนโชคร้ายก็กองกองไฟหน้าประตู อาอวิ้น ยังมีเรื่องนี้ ข้าไม่รู้จะบอกเจ้าอย่างไร?”

ซวีชิงหย่วนครุ่นคิด ยังคงลังเล บางคำพูด ไม่รู้ควรพูดไม่ควรพูด

“ถึงช่วงเวลาสำคัญแล้ว ท่านพูดมาเถอะ” หลี่หยุนเทากล่าว

“ทางที่รกร้าง พบกองกระดูกขาวกองหนึ่ง คิดว่มีคนอยากใช้ศพปลูกดอกฝิ่น...”

ซวีชิงหย่วนพูดถึงแค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ