บทที่ 327

“ขอบคุณท่านเขยแล้ว ท่านรีบลงเขากลับไปเถอะ ทางที่เหลือก็แค่บันไดสามสิบสี่สิบขั้นเดินได้สบายมาก”

“งั้นข้าก็ไม่ส่งท่านแล้ว แต่ชิงหย่วนมีประโยคหนึ่งอยากถาม” ซวีชิงหย่วนพูดอยู่นิ่งไปครู่หนึ่ง เถาจูยืนอยู่ที่เดิมมองซวีชิงหย่วน รอเขาถาม

“อาอวิ้นไปเมืองหลวงครั้งนี้ เป้าหมายคืออะไร?”

ซวีชิงหย่วนคิดว่า อาอวิ้...