บทที่ 333

"พูดจาเหลวไหล ในบ้านข้าก็ไม่ได้จนถึงต้องกินดิน"

“ข้าก็ไม่ยอมให้เจ้ากินดิน บ้านเราต้องกินเนื้อทุกวัน”

หลี่อวิ้นยื่นมือทุบที่หน้าอกเขาสองครั้ง “พี่หย่วน พี่อยากพูดให้ข้าสนุก ข้ารู้แต่ตอนนี้ข้าทรมาน หัวเราะไม่ออก ยังมีอีกเรื่อง ข้าค่อนข้างเป็นห่วง กลัวความต้องการท่านแม่กับพี่รองจะพาข้าเข้าจวนอ๋องด้วย ใ...