บทที่ 350

เสียงเคาะประตูดังปัง ๆ ซุนจี้ได้ยินมีคนเคาะประตู กำลังจะลุกแต่เห็นเสียงของซุนอี้หู่จากข้างนอก

“เหมือนเป็นเสียงทางประตูใหญ่ ข้าออกไปดูท้องฟ้ามืดอยู่ ท่านพ่อกับท่านแม่ไม่ต้องลุกมา”

ซุนอี้หู่พูดจบเดินกระโผลกกระเผลกไปทางหลังประตู โชคดีที่เคาะประตูหลัง หากเป็นประตูหน้าละก็ มีร้านขายของชำกั้นอยู่คงไม่ได้ย...