บทที่ 453

เมื่อเห็นมือที่ว่างเปล่า และการลอบฆ่าล้มเหลว ก็รู้สึกไม่อยากยอมแพ้

กลางดึก หลี่อวิ้นสะดุ้งตื่นจากความฝัน ลูบข้างกายไม่เจอชูหยางและชูอิ๋ง นางก็ลุกขึ้นทันที

พึมพำและความสะลึมสะลือ เหมือนละเมอ “ลูกล่ะ ลูกชายและลูกสาวข้าล่ะ?”

ซวีชิงหย่วนตื่นมาเห็นนางลูบไปทั่ว ยื่นมือจับมือของนางไว้ “หรือโง่แล้ว ชูหยางแล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ