บทที่ 466

หลี่อวิ้นพูดด้วยเสียงเยาะเย้ย ไม่รู้ว่าเซวียหลิงหรานฟังออกหรือไม่ โชคดีหลี่อวิ้นทำหน้ายิ้ม ไม่มีอะไรเสียมารยาท

เซวียหลิงหรานจับมือของหลี่อวิ้นอย่างกระตือรือร้น “ตามหลักแล้วพวกเราก็เป็นญาตกัน ไม่มีเหตุผลให้เจ้าทำงาน แต่พวกเราสนใจแต่เรื่องเล่นสนุก”

“ไม่เป็นไร พวกท่านก็จ่ายเงินแล้วไม่ใช่หรือ?”

ในเมื่อเ...