บทที่ 525

เหลิ่งอิงพูดด้วยใบหน้าผ่อนคลายว่า “ข้าไปช่วยผู้หญิงโง่ที่ไม่รู้จักประมาณตน นางจะคุ้มกันเสบียงส่งไปชายแดนด้วยตัวเอง ข้าจะไปพร้อมกับนาง”

เยี่ยอิงค่อยๆลุกนั่งบนเตียง กอดผ้าห่มเปลี่ยนสายตาที่ง่วงกลายเป็นจริงจังถามเขาอย่างเข้มงวด

“เจ้าจะช่วยผู้หญิงคนนั้นหรือ? ข้ายังแปลกใจเจ้าออกจากในป้อมพร้อมข้ามีเรื่องอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ