บทที่ 597

เสิ่นปิ่งเดินออกร้านดอกไม้ เดินเลี้ยวตามถนนกำลังจะเดินไปแต่พบผู้หญิงอุ้มผ้ารีบเดินมาคนหนึ่ง

เขาหลีกทางให้หญิงสาวคนั้นตามสัญชาตญาณแต่คนอุ้มผ้ากลับตั้งใจยืนอยู่ตรงหน้าเขา เขาไปซ้าย นางก็ซ้าย เขาขวา นางก็ตามมาด้านขวา

บนใบหน้าสง่าของเสิ่นปิ่งมีความขุ่นเคือง เพิ่งเงยหน้าก็เห้นใบหน้าเรียวยิ้มสวย

เสิ่นปิ่ง...