บทที่ 647

ซินเหม่ยส่ายหัวและพูดด้วยน้ำตาคลอเบ้า “ฉันไม่รู้ว่ายาจะพอหรือเปล่า ยาไม่ได้ผลกับเด็ก และเขาก็มีไข้เป็นระยะๆ ตอนนี้เขาอยู่ในอาการโคม่า ฉันไม่สามารถป้อนข้าวต้มให้เขากลืนได้”

หลี่หยุนเอื้อมมือไปจับชีพจรของเด็กน้อย เด็กน้อยอ่อนแอมาก และดูเหมือนว่าอาการป่วยจะไม่ได้รับการรักษาอย่างดี

เธอไม่ลังเลเลยรีบหยิบ...