บทที่ 841

หลี่หยุนมองดูไอ้สารเลวซูหยวนโม่เดินจากไป โดยรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังกลั้นหายใจด้วยความโกรธ

เขาหันไปมองซูชิงหยวน “บอกข้าสิว่าเด็กคนนั้นหน้าตาเหมือนใคร นิสัยของเขาไม่เหมือนเจ้า และแน่นอนว่าไม่เหมือนข้าเลย เขามีสีหน้าเศร้าหมองตลอดทั้งวัน ราวกับว่าทั้งโลกเป็นหนี้เขาอยู่”

“ไม่ใช่ว่าเขาหน้าดำนะ แต่เขาหน...